ขั้นตอนการปฏิบัติการกู้ชีพ

1. การประเมินผล:

(1) มีข้อบ่งใช้และข้อบ่งชี้ในการใช้งานอย่างง่ายหรือไม่เครื่องช่วยหายใจเช่น หายใจล้มเหลวเฉียบพลัน หยุดหายใจ เป็นต้น

(2) ประเมินว่ามีข้อห้ามในการใช้แบบธรรมดาหรือไม่เครื่องช่วยหายใจเช่น ไอเป็นเลือดในระดับปานกลางหรือสูงกว่า เลือดออกในเยื่อหุ้มปอดมาก ฯลฯ

2. เชื่อมต่อหน้ากาก ถุงหายใจ และออกซิเจน แล้วปรับอัตราการไหลของออกซิเจนไปที่ 5-10 ลิตร/นาที เพื่อเติมถุงลม

3.ปิดจมูกผู้ป่วยด้วยหน้ากากอนามัยเพื่อไม่ให้อากาศรั่วไหลอย่างแน่นหนา หากผู้ป่วยใช้เครื่องช่วยหายใจอย่างง่ายในการใส่ท่อช่วยหายใจหรือเจาะท่อลม ควรดูดเสมหะก่อน และควรเป่าบอลลูนให้พองก่อนใส่ยา

4. วิธีการบีบถุงหายใจด้วยมือทั้งสองข้าง: บีบส่วนตรงกลางของถุงหายใจด้วยมือทั้งสองข้าง โดยให้นิ้วหัวแม่มือหันเข้าด้านใน และนิ้วทั้งสี่เข้าหากันหรือแยกจากกันเล็กน้อย บีบถุงหายใจด้วยมือทั้งสองข้างให้เท่าๆ กัน และ เริ่มบีบครั้งต่อไปหลังจากถุงหายใจขยายใหม่ เมื่อผู้ป่วยหายใจเข้า ควรบีบถุงหายใจ

5. ให้ความสนใจกับปริมาณน้ำขึ้นน้ำลง อัตราการหายใจ อัตราส่วนการหายใจเข้า-หายใจออก ฯลฯ เมื่อใช้งาน

(1) โดยทั่วไป ปริมาณน้ำขึ้นน้ำลงจะอยู่ที่ 8-12 มล./กก. ควรมีการระบายอากาศในระดับปานกลางจะดีกว่า เมื่อเป็นไปได้ ให้วัดความดันบางส่วนของคาร์บอนไดออกไซด์เพื่อปรับระดับการระบายอากาศและหลีกเลี่ยงการหายใจมากเกินไป

(2) อัตราการหายใจสำหรับผู้ใหญ่คือ 12-16 ครั้ง/นาที เมื่อบีบถุงลมนิรภัย ให้สังเกตความถี่ของถุงลมนิรภัยและการประสานกันของการหายใจของผู้ป่วย ป้องกันไม่ให้ถุงลมถูกบีบเมื่อผู้ป่วยหายใจออก

(3) เวลาหายใจเข้า-ออกโดยทั่วไปคือ 1:1.5-2 เมื่อเทียบกับผู้ใหญ่ ความถี่ของผู้ป่วยที่เป็นโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังและอาการหายใจลำบากคือ 12-14 ครั้ง/นาที อัตราส่วนการหายใจเข้า-หายใจออกคือ 1:2-3 และปริมาณน้ำขึ้นน้ำลงน้อยกว่าเล็กน้อย

6. สังเกตและประเมินผู้ป่วย ในระหว่างการใช้งาน ให้สังเกตอย่างใกล้ชิดถึงความสามารถในการปรับตัวของผู้ป่วยต่อเครื่องช่วยหายใจ การกระเพื่อมของหน้าอก สีผิว การฟังเสียงลมหายใจ สัญญาณชีพ ความอิ่มตัวของออกซิเจน ฯลฯ